Diagnose borstkanker blog #1 knobbeltje

Knobbeltje

Ik weet het nog als de dag van gisteren... Ik stond onder de douche op 20 november 2022 mezelf te wassen. Met zeepsop sopte ik mijn borsten in toen ik ineens iets geks voelde. Het leek wel een verharding. Een knobbeltje. Mijn aandacht ging er meteen naar toe en ik voelde, dit is anders dan anders. Mijn borsten hebben altijd wel oneffenheden maar dit voelde niet helemaal oké. Vaak ben ik over dezelfde plek heen gegaan. Ik besloot dit even na te laten kijken omdat kanker in de familie zit. Mijn moeder is overleden aan darmkanker toen zij slechts 53 jaar oud was.

Waarschuwing?

Een week geleden had ik iets geks meegemaakt in de slaapkamer van Mees. Ik voelde een aanwezigheid. Toen ik bij die energie ging staan kreeg ik het ineens enorm benauwd. Omdat ik zelf geen helderziende ben, maar wel het gevoel kreeg dat ik hier iets mee moest, heb ik direct iemand ingeschakeld die kan zien of er iets in je huis zit. Toen ik tijdens het gesprek vertelde wat ik voelde en ik de vraag kreeg of ik iemand kende die benauwd was geweest, kreeg ik meteen de gedachte aan mijn Oma. Toen ik dat hardop benoemde kreeg ik overal kippenvel en voelde ik dat het klopte. Mijn oma overleed toen ik 11 jaar oud was en ik ben niet bij haar ziektebed geweest ik wist dus niet of ze benauwd was geweest. Later sprak ik mijn vader en die vertelde dat ze inderdaad erg benauwd was op het einde van haar ziektebed. Mijn oma had borstkanker...

Huisarts

Zondag avond liet ik het knobbeltje voelen aan mijn man en hij adviseerde mij ook om meteen naar de dokter te gaan. De dag erna op 21 november 2022 kon ik al terecht. Ik voelde wel dat er iets zat maar ik geloofde niet dat ik kanker had. Het zal vast wel een ontstoken melkkliertje zijn dacht ik. Ik had 2 maanden geleden nog een miskraam gehad dus zo gek zou dat niet zijn. De dokter voelde ook iets maar gaf zelf ook aan dat hij er niet zo veel van verwachtte. Mogelijk zou het een cyste kunnen zijn. Voor de zekerheid werd ik doorgestuurd naar het ziekenhuis. Ik maakte me nog steeds geen zorgen.

Mammografie

In dezelfde week op vrijdag 25 november 2022 mocht ik me melden bij de afdeling radiologie. Neemt u maar plaats in wachtkamer 3 dan wordt u zometeen naar binnen geroepen, zei de receptioniste. Ik liep de lange gang door waar ontzettend veel deuren waren. Één voor één gingen de deuren open en liepen er mensen in en uit. Het leek wel een fabriek bedacht ik me, toen ineens mijn naam werd omgeroepen. Ik liep de deur in en de verpleegster sprak me toe. Doet u maar alle bovenkleding uit en dan zien we u als u uitgekleed bent. Ik vond het een beetje vreemd zonder voorgesprek maar vooruit. Hoppatee de borsten bloot. We gaan nu de mammografie doen. U mag uw borsten hier tegenaan leggen, legde de verpleegster uit. Nadat ik mijn borsten in het apparaat duwde werd er nog even aan getrokken om ze goed te leggen. Het kan een beetje gevoelig zijn mevrouw, riep de verpleegkundige. Niet veel later werden mijn borsten geplet en ondanks dat het niet heel erg fijn was, deed het niet echt pijn. De zijkant waar mijn armspieren regelmatig vastzitten was wel een stuk gevoeliger. Dit vond ik ook wel logisch. Dus wanneer de spieren vastzitten is een mammografie gevoeliger dan wanneer alles soepel is. Nou mevrouw u bent klaar en u kunt weer gaan zitten.

Echo + Biopt

Het is hier echt net een fabriek bedacht ik me toen ik weer in de wachtkamer zat. Niet veel later werd mijn naam weer omgeroepen. Dag mevrouw doe de bovenkleding maar uit dan maken we een echo. Eenmaal op de behandelbank zei de arts tegen de verpleegster we gaan een biopt nemen. Een biopt nemen? Vroeg ik geschrokken. Ja dat is niets om je zorgen over te maken zei de arts. De structuur ziet er goedaardig uit maar zeker weten doen we het niet dus we nemen een biopt voor de zekerheid. Eerst werd er met een spuit verdoving ingespoten en later werd er met een tang 3x een stukje weefsel afgenomen. Dit gaf een enorm hard geluid. De 3e keer voelde ik de pijn omdat de verdoving niet meer werkte. Omdat ik dit allemaal niet verwacht had en ik ook geen uitleg heb gekregen wat er zou gebeuren vandaag, viel dit me rauw op mijn dak. De arts legde uit dat ik ook een opgezette klier had in de oksel en dat ze daar ook een biopt van gingen nemen. Is dat noodzakelijk? vroeg ik stellig. Ik had hier helemaal geen zin in. Mijn grens was bereikt. Nou zei de arts, dat hoeft niet perse maar als blijkt dat het weefsel in de borst kwaadaardig is moet u alsnog een biopt van de oksel klieren. Nou, dat wacht ik dat wel even af reageerde ik. Het was voor mij even too much too soon.. Bovendien maakte ik me geen zorgen. Dit zal vast een cyste zijn. Als natuurgeneeskundige ben ik er van overtuigd dat je beter niet te snel kan ingrijpen bij het menselijk lichaam. Wanneer het toch foute boel bleek te zijn konden ze alsnog een biopt nemen. En hoe nu verder vroeg ik? Ze keken me beide wat verbaast aan. Je krijgt de uitslag via de dokter of de mammapoli, afhankelijk van wat er met je afgesproken is. Maar krijg ik dan helemaal geen gesprek met een arts? Ik kom hier vandaag aan, mag meteen onder de mammografie en nu de echo met biopt. Het lijkt wel een fabriek. Ik weet helemaal niet waar ik aan toe ben of wat er gaat gebeuren verder. Ben jij dan niet doorverwezen vanuit de mammapoli vroegen ze? Nee antwoorde ik. Ik kom rechtstreeks van de radiologie af. Dat bleek toch niet helemaal de normale gang van zaken te zijn. Ze namen contact op met de mammapoli en daar kon ik meteen terecht.

Gesprek mammapoli

Helemaal van slag liep ik naar de mammapoli toe. Wat was er zojuist gebeurd? Ik ging er vanuit dat ze niets bijzonders zouden vinden en ineens wordt er een biopt afgenomen. In de wachtkamer vecht ik tegen mijn tranen. Achteraf gezien natuurlijk helemaal niet handig want het beste kun je emoties verwerken. Ah! daar zit de verstekeling roept een vrouw. Ik kijk verbaast op. Ja u bent een verstekeling want u had hier nu niet moeten zijn. Komt u maar gauw mee. De verpleegster legde uit dat ik verkeerd was doorverwezen en dat het daarom fout is gegaan. Normaal gesproken wordt je in de ochtend verwacht, krijg je een voorgesprek en is aan het einde van de dag al de uitslag. Helaas in uw geval moet u nog even wachten tot na het weekend omdat het nu vrijdag middag is. Ik bel u maandag op en dan zeg ik ook meteen of het goed is of slecht want dan hebben we dat meteen gehad. Ik draai er niet omheen. Dit weekend vierden we de 2e verjaardag van mijn zoontje. Had ik toch wat afleiding.

-> Verder naar Blog #2 slecht nieuws